Rozdział VIII

Rozdział VIII

Zeszłam na dół i wyjęłam z szafy swoja kurtkę.

-Wychodzisz?- zapytała mama wychodząc z kuchni.

Nie odpowiedziałam i sięgnęłam po klamkę od drzwi.

-Lucy?!-wrzasnęła uniemożliwiając mi otwarcie drzwi.

-Idę do Alex’a-odpowiedziałam nie patrząc na nią

-Najpierw ze mną porozmawiasz.

Prychnęłam,otworzyłam drzwi i trzasnęłam nimi za sobą.

***

-Matt i Alice są na górze-powiedziała

Westchnęłam ciężko wchodząc po schodach

//Znów skończy się na kłótni.

-Nie mam zamiaru się kłócić-zaczął Matt.

Prychnęłam

-A ja nie mam zamiaru rozgrywać tego samego nudnego scenariusza co zawsze.

-To porozmawiajmy na spokojnie.

Wymieniliśmy długie spojrzenie.

-Lepiej wyglądasz Alice-stwierdziłam przenosząc wzrok na znacznie lepiej od ostatniego razu wyglądającą dziewczynę

Ona w odpowiedziała uśmiechnęłam się.

-Tak, nie dostaje już kartek.

//Albo ich nie piszę.

-Al., dlaczego jesteś tak posiniaczony?-zapytała Alice dostrzegając siniaki na policzkach.

-Walnąłem się o szawkę-wyjaśnił pocierając policzek.

-Aż tak?-zapytał Matt podchodząc i oglądając policzek.

-Przez przypadek go uderzyłam-dodałam krzyżując ręce-oczym chcecie porozmawiać?-zmieniłam temat.

-O nas-odparł krótko Matt.

//Co znowu?

-Już o tym gadaliśmy.

-Tak, ale nie w taki sposób jaki chcemy.

-O co tak naprawdę Ci chodzi Matt’y?-zapytałam rozdrażniona.

Wzdrygnął się.

-O to Lucy, że Cię zraniliśmy…

-Skończ-weszłam mu w zdanie-nie cofniesz czasu i tego nie naprawiasz-stwierdziłam oczywiste.

-Więc co możemy zrobić?-zapytał

-Nic-odpowiedziałam ponuro i siadłam na łóżku.

Matt zrozumiale kiwnął głową.

-Zrozumieliście to po tak długim czasie, który wywiercił mi dziurę, tutaj-wskazałam na serce-przykro mi-dodałam przygryzając dolną wargę i czując, że po policzku płynie mi łza.

Starłam ją po kryjomu, nie chcąc aby ktokolwiek ją dojrzał.

Alice zeszła z parapetu i klęknęła przy mnie.

-Może, naprawimy ją razem?-zaproponowała kładąc rękę na miejscu mojego serca.

Wzruszyłam ramionami.

-To przeze mnie-odezwał się Alex

-Nie Alex-zaprzeczył Matt-to przez nas.

-Była moją dziewczyną!-wrzasnął.

-Każdego omiotała-stwierdziła Alice wstając zerkając  na chłopaków.

//Oprócz mnie która zaprzyjaźniła się ze wspólnikiem mordercy.

Westchnęłam

-Muszę wam o czymś powiedzieć-Alex zwrócił się do Alice i Matt’a.

Spojrzałam przez chwilę na niego. Chłopak opowiedział im o bójce

-Al., trzymasz się?-zapytała przejęta Alice gładząc chłopaka po ramieniu.

Ten kiwnął tylko głową.

-Mogę Cię prosić na chwilkę?-zapytał Matt.

-Jasne- zgodziłam się. Wyszliśmy do ogrodu i przysiedliśmy na ławce.

Wiatr dawał swoje oznaki co raz podwiewając nam twarze.

-Brakuje mi Cię Lucy-wyznał Matt.

-Mi Ciebie też Matt.

Chłopak przysunął się bliżej i wtulił mnie do siebie. Razem z Matt’em często postrzegani byliśmy jako rodzeństwo, nigdy nie rozmawialiśmy ze sobą ale każde z nas odczuwało do drugiego coś w rodzaju rodzinnej miłości. Różniliśmy się z wyglądu ale niektóre z cech  charakteru i zachowań było identyczne.

//A może to była tylko przyjaźń?

-Dasz nam drugą szansę?-szepnął mi do ucha.

-Pomyślę-obiecałam odsuwając się od niego-ale niczego wam nie obiecuję.

Odebrałam dzwoniący telefon.

-Zabraliśmy Kaitleen i Strace na komisariat.-zakomunikowała mi Madison.

-Okej, to ja będę u was za godzinę-odpowiedziałam mając się już rozłączać.

-Lucy, Ethan Cię podwiezie-dodała pewna jak zwykle Madison.

-Wolę się przejść

-Chyba nie masz wyboru-stwierdził Ethan wchodząc do ogrodu.

Rozłączyłam się.

-Matt, odezwę się do was pózniej-rzuciłam na pożegnanie i minęłam Ethan’a.

Wyszłam z domu i podeszłam do jego samochodu niezbyt zadowolona tym, że mam z nim jechać.

Zaczekałam aż odblokuje samochód i siadłam nie dając mu przytrzymać mi drzwi.

Wbiłam wzrok na widok zza przedniej szyby.

W czasie drogi milczałam do czasu, gdy Ethan skręcił zjeżdżając tym samym z drogi do komisariatu. Obejrzałam się do tyłu.

-Mieliśmy jechać na komisariat-oznajmiłam patrząc na niego nie ufnie.

-Mieliśmy-przyznał spokojnie.

-Więc zawróć- warknęłam a on przyśpieszył jeszcze bardziej.

------------------------------------------------------------
Tak kończy się rozdział VIII.Dzięki za przeczytanie rozdziału i zapraszam do podzielenia się waszymi wrażeniami w komentarzach oraz dołączenia do "czytelników bloga". Z związku z nadchodzącymi Świętami Wielkanocnymi wszystkiego najlepszego :)